One Sky One World is op 8 oktober 1995 10 jaar geworden!
Hoe het allemaal begon
De tekst werd machinaal vertaald met DeepL
Tien jaar geleden ontwikkelde de Amerikaanse Jane Parker-Ambrose het idee om één dag per jaar te gebruiken om het luchtruim van onze aarde overal met vliegers te versieren. Het moet een bewust teken zijn van het besef dat wij slechts één wereld hebben waarin wij leven en dat deze wereld ons heden en onze toekomst is. Aangezien de wind de levenschenker is die de aarde omspant en geen grenzen kent, moet de vlieger worden gebruikt als symbool van de wind. “One Sky – One World – International Kite Fly for Peace” vindt nu al 10 jaar plaats.
Jane Parker Ambrose belichaamt in zichzelf al de diversiteit en eenheid van deze aarde. Haar voorouders zijn zowel Europees als indiaans. In 1984 nam zij deel aan een reis naar de toenmalige Sovjet-Unie en overhandigde zij de voorzitster van het Sovjet Vrouwencomité voor de Vrede een blijk van begrip en vriendschap. Het was een Eddy vlieger die ze had genaaid met de wereldbol en de Halse komeet. De Amerikaanse vlag wapperde aan de linkerkant en de Sovjet-vlag aan de rechterkant. Laten we teruggaan naar …. In het jaar van Halle’s komeet ontmoetten president Gorbatsjov en president Reagan elkaar in IJsland. Deze twee mannen hadden de taak om de vrede veiliger te maken en de Koude Oorlog te beëindigen. Jane’s vlieger wilde dit tot uitdrukking brengen en werd ook door de Sovjet-zijde enthousiast aanvaard. Het werd over de daken van Moskou gevlogen en gefotografeerd.
De foto verscheen op de voorpagina van de Engelstalige Sovjetpropagandakrant “Russia Today”. Kort na deze reis ontwikkelde Jane het idee voor een dag voor de campagne “Internationaal vliegeren voor de vrede”. Zij zocht en bezocht vrienden en kennissen uit de hele wereld en vroeg hen om steun. Ze nam onder andere contact op met Jilly Pelham uit Engeland. Het ging om de keuze van de dag. Jilly zei dat de herfst goed zou zijn omdat de dag dan niet verloren zou gaan in de normale vlieger drukte, want in Engeland, Amerika, Japan, China enz. valt het vliegerseizoen in het late voorjaar. Jilly raadde Jane aan om contact met mij op te nemen.
Ik kreeg een brief van Jane waarin ze me vroeg het project te steunen en ik was verkocht. Wat is er vrediger dan vliegeren? Vlieg met Kites, niet met raketten! Ik ben begonnen dit initiatief ook in Berlijn en Duitsland te steunen. Tegelijkertijd richtte Jane een zogenaamde “non-profit organisatie” op en prompt zat ik in het bestuur van een wereldwijde organisatie. Er was veel te doen – artikelen schrijven, een logo ontwikkelen, festivals organiseren en ondersteunen, vrienden inspireren, enz.
Er waren veel discussies over de richting, b.v. of een “One Sky One World” vliegerfestival officieel moest worden geregistreerd, of het een ledenorganisatie moest zijn, of Coca Cola de officiële sponsor moest zijn. Er kwam ook lasterlijke kritiek uit delen van de commerciële vliegerscene tegen Jane onder het motto dat dit project slechts een reclamecampagne was voor haar vliegerbedrijf “Sky Scrapers”. Maar eigenlijk waren deze debatten en conflicten niet belangrijk, want het idee van de campagne had vlam gevat. One Sky One World vlieger festivals ontstonden over de hele wereld. Zij trokken zich niets aan van de “richtinggevende debatten” en bewezen daarmee dat dit een “grassroots” actie was. Maar duizenden mensen hebben in de tussentijd kennis gemaakt met OSOW en hebben het op eigen initiatief ontwikkeld tot wat het nu is.
Velen zijn door het idee besmet en doen er ook verslag van. Er zijn zelfs berichten over OSOW verschenen in het officiële orgaan van de UNESCO, laat staan in de meeste kranten van de wereld. Zelfs de opvolger van Axel Springer, de heer Ernst Kramer, bracht in zijn toespraak tot een delegatie van de International Cosmonaut Association de gedachten van OSOW over vanaf een podium dat versierd was met een OSOW-vlieger. Het is ook hemel en aarde voor de astronauten. Jane Parker Ambros en haar man Larry doen nog steeds veel dingen voor OSOW. Zij stellen alles in het werk om jaarlijks een gratis krant uit te geven, “Sky Times” genaamd, en deze wereldwijd te verspreiden. Deze krant is de wereldwijde link van OSOW nieuws. Hier zijn de foto’s en verslagen van over de hele wereld. Er zijn ontelbare fantasierijke vliegers gemaakt. Hier zijn ook de statistische resultaten: het aantal OSOW-acties, hoeveel plaatsen, landen en mensen hebben deelgenomen. Hier bieden Jane en Larry de commerciële OSOW-producten aan, zoals T-shirts, sweatshirts, pins, stickers, postzegels, enz., waarmee de hele actie gedeeltelijk wordt gefinancierd. Er zijn instructies voor de organisatoren van plaatselijke OSOW-festivals met ontwerp-persberichten en zelfs tips over hoe je je eigen picknickmand kunt uitrusten op een OSOW-vliegerfestival. In deze krant staan verslagen van moedige en baanbrekende acties van OSOW-aanhangers. Hier ben ik te weten gekomen wat Jane en Larry alleen hebben uitgespookt.
Een paar voorbeelden:
We weten allemaal van het bloedbad op het Plein van de Hemelse Vrede in Peking in 1989, en Larry en Jane organiseerden tijdens een reis naar China een OSOW-vliegerdag op datzelfde plein. Dit was de eerste publieke demonstratie op dat plein sinds dat bloedbad. Toen de Sovjet-wetenschappers getuige waren van de ontmanteling van de Amerikaanse Pershing-raketten in Colorado, organiseerden de twee een OSOW-vliegerdag: De Amerikaanse en Sovjet wetenschappers vlogen toen samen OSOW vliegers.
Ze organiseerde posterwedstrijden op scholen: De kinderen moesten tekenen hoe zij zich een wereld voorstelden waarin alle mensen op aarde, ongeacht nationaliteit of huidskleur, tegelijk vliegeren. De winnende poster werd toen de officiële poster voor OSOW. In Israël heeft zij het mogelijk gemaakt dat Palestijnen en Israëli’s samen OSOW-vliegers oplaten als teken van hun verlangen naar begrip en vrede.
Het is Jane’s inspiratie die mij ertoe bracht om op 18 maart 1990 een Ohashi-vliegerketting over de nog steeds bestaande Berlijnse Muur te laten vliegen om het idee – “Eén lucht – Eén wereld – Eén Berlijn” – te benadrukken. Dat was het moment waarop de grenswachten van de DDR, die de vliegerketting in niemandsland op de Potsdamer Platz vasthielden, zeiden “eindelijk hebben wij een zinvolle taak”.
Het zou aanmatigend zijn te beweren dat deze en andere soortgelijke OSOW-acties de wereldgeschiedenis hebben veranderd. Maar hun succes en het enthousiasme erachter tonen aan dat het verlangen van de mensen naar eenheid, harmonie en begrip groter is dan de macht van vernietiging, onrust en vooroordelen. Het is een positief statement in een wereld waarin het nieuws maar al te vol is van de negatieve daden van mensen. Elke OSOW-vlieger die wordt gevlogen en elke OSOW-actie draagt daaraan bij. Voor mij, gaat het eigenlijk verder dan dat. One Sky One World is niet alleen om de andere zondag in oktober. Dit is misschien het moment waarop we allemaal openlijk deze gedachten als een manifestatie tonen. Voor mij is 10 jaar OSOW echter nog belangrijker dan deze Tien Zondagen. Het is een houding en een stemming geworden dat OSOW eigenlijk altijd aanwezig is. Mijn goede vriend Bernhard Böhnke drukt het ook duidelijk uit. Op zijn vliegerpet, een baret, zijn hoogste punt, zit het hele jaar maar één speld:
Eén hemel – Eén wereld
Tekst: Michael Steltzer
Hint:
Deze tekst verscheen in 1995 als artikel in het DCB clubblad ‘Fang den Wind Nummer 35’.
Een scan als PDF-bestand vindt u hier http://www.aero-flott.de/wp-content/uploads/2020/12/FdW35-3-1995.pdf.
Het artikel staat op bladzijde 34 en verder.